denge
İçimde kocaman bir huzur ve onun da içinde nokta kadar huzursuzluk var. Hiçbir şey dün olduğu kadar güzel değil ama yarın olacağı gibi güzel de olmayacak. Vücuduma kocaman oksijen dolu bir nefes giriyor ama bir tanesini hemen kaybediyorum. Bunun adı denge ve artık kabulleniyorum. Sevdiğim çok şeyi yitirdim ama inanır mısınız yerleri doldu yenileriyle. Bazı insanlar gitti, sayısıncası eklendi. Bir gün ağlıyordum, sonra gülümsedim. Zehirli sevgi tohumları ektiler kalbime. Bu sefer işler değişti, zaman geçti ben de başkalarına ektim. İyileştim, hastalandım. Acıdım, acındım. Evrendeki ve içimdeki denge. His terazimin kollarının eninde sonundaki eşitliği. Üzüldüğümden bir gram bile eksik sevinmemem. Ya da pişman olduğumdan daha az gurur duymamam yaptıklarımla. Burada var olan ne varsa her şey muazzam bir dengeye sahip ve gördükçe hayran kalıyorum buna.